Swimming
Het is hier elke dag puffen en zweten in de hitte van rond de 32 graden. We geraken de warmte maar niet gewoon, maar gelukkig kunnen we elk weekend een plons nemen in het zwembad van K1 (de meer ‘welgestelde buurt’). Dit kunnen we gratis doen, aangezien mama Jessica heel wat connecties heeft. In ruil daarvoor hebben we al een zwemles gegeven aan teacher Sara en mama Jessica. (3.4. maatschappelijke betrokkenheid tonen) We maken er al reclame mee, want voor volgende week staat al een zwemles met Julius erbij gepland. Dit vinden we helemaal geen probleem. Het is juist leuk om te doen en hun blije gezichten te zien in het water en voor ons is het natuurlijk de beste manier om af te koelen. Braids Wat waren we enthousiast om ons haar te laten vlechten, maar het resultaat was voor ons persoonlijk wel wat minder… En laat me dan maar zwijgen over het twee uur lange getrek aan mijn haren, aangenaam is het zeker niet. Al bij al is het wel een ervaring op zich, alleen spijtig van het geld en de tijd, want de vlechten kan je echt niet zo lang verdragen. Na twee dagen deed ik er de vlechten al uit. We dachten er eerst over om af en toe eens te wisselen van kapsel, maar zijn nu toch wel van gedacht veranderd… Valentine Donderdag 14 februari is Valentijn en ook hier, in Tanzania wordt het gevierd. Het valt ons op dat er veel mensen rode kledij dragen. Na schooltijd maken we ons klaar voor het Valentijn feest dat plaatsvindt op het einde van de winkelstraat in ons dorp. Eerlijk toegeven, het is wel leuk om je terug eens ‘op te maken’. De rit naar het feest zelf is op zich een leuke ervaring, want we rijden er met de bajaji naar toe. Dit is een soort bromfiets met zitplaatsen achter. We zitten er met ons vijven in: mama Jessica, Fien, Kaat, de chauffeur en ik. Op het eerste zicht leek het niet of we er met z’n allen zouden inpassen, maar blijkbaar lukt het toch. Een hobbelige weg naar het feest, maar plezant is het wel. Eenmaal aangekomen, wordt er ons een grote ronde tafel aangewezen. Er komen ook nog enkele andere leerkrachten van de school. We moesten wel even wachten op hen. De uren steken hier niet zo nauw… We drinken er enkele glaasjes wijn en er speelt een liveband van twee personen. De bazin van het gebouw neemt de micro en geeft een speech in het Swahili. Er moeten koppels naar voren komen, er wordt gedanst en een fles champagne geopend. Veel begrijpen we er niet van, maar mama Jessica vertaalt het wat voor ons. (1.3. gesproken taal in een vreemde taal kunnen begrijpen) Het is toch wel een andere manier van feestvieren. Ook de koppels zitten hier soms vreemd in elkaar. Als een jongen een meisje leuk vindt, moet die geld betalen aan de ouders en zo kunnen ze een koppel worden. Dit kunnen we ons in België niet inbeelden. (5.3. kennis hebben van de beroepsuitoefening in andere landen) Dat geld is hier niet zo simpel, daarom is het soms moeilijk om een officieel koppel te worden en zijn ze niet altijd zo eerlijk tegenover elkaar. Het trouwen is wel een belangrijk gegeven, maar kost uiteraard ook veel geld. Na afloop van het feest hebben we nog vervoer nodig terug naar huis, want mama Jessica heeft geen rijbewijs of vervoersmiddel. Gelukkig wil teacher Benson samen met een andere vriend ons naar huis brengen met de motorcycles. We springen met twee achterop en wat is de rit plezant. De hobbelige wegen maken het deze keer toch wel plezanter. We zitten de hele tijd te lachen. Laat ons zeggen dat de ritten heen en terug dan toch leuker waren dan het feest zelf. Kanga Omdat het hier zo warm is en we de hele tijd lange broeken met T-shirts moeten dragen op school, leek het ons wel een goed idee om zelf een kanga te dragen. De kanga is een soort kleurrijke stof met tekst onderaan. Deze tekst is een gezegde in het Swahili en verschilt per stof. De tekst moet altijd onderaan staan als je ze rond je draagt. (2.5. culturele kennis) We gaan eerst naar de stoffenwinkel en kiezen er elk een stof uit. Deze stoffen bestaan uit twee delen, dus zo hebben we elk twee kangas. We dragen de kangas regelmatig naar school met een shortje eronder. Veel luchtiger is het ook niet echt, want de stof is redelijk dik. Ondertussen hebben ze ons in de stoffenwinkel al twee keer gezien, want we hebben er ook stof gehaald om kleedjes te laten maken. Hiervoor hebben we ook kangas gebruikt. Deze brengen we naar de naaisters een beetje verderop. Ze toont ons op haar gsm enkele modellen. We kiezen er elk één uit en dan neemt ze onze maten op met een lintmeter. Ze noteert alles in haar schriftje. Na twee dagen zijn ze alle drie klaar en halen we ze op. We zijn opgelucht als we merken dat ze ons goed passen. De kleedjes zijn wel wat luchtiger deze keer. De leerkrachten van de school vinden het geweldig als we onze typische kleurrijke kleedjes dragen naar school. (2.6. culturele relationele competentie) Safari parc Mikumi Om 5u30 gaat onze wekker en tegen 6u is de chauffeur hier, samen met teacher Benson. We vertrekken vroeg zodat we wat meer kans hebben om ook de leeuwen te kunnen zien. We stappen allen in en zijn klaar voor de rit van 1,5 uur, dat dachten we toch… Plots valt de auto stil, er is een technisch probleem en het kan niet onmiddellijk gemaakt worden. De chauffeur regelt een andere auto en ondertussen stappen we naar de hoofdweg. Even later pikt hij ons weer op, dan moeten we nog tanken en even de band opblazen. Eindelijk klaar voor het vertrek. (4.4. zich flexibel opstellen) Eenmaal aangekomen regelen we de gids en kan de rit van vier uur door de safari beginnen. Het park is enorm groot. In de vier uur tijd hebben niet alle wegen gedaan. We hebben veel dieren gezien zoals: giraffen, olifanten, zebra’s, antilopen, nijlpaarden, apen, buffels en een prachtige natuur. De leeuwen hebben we helaas net gemist. Na de vier uren in de auto kunnen we eindelijk wat gaan eten. Dan rijden we in de namiddag nog even door naar het slangenpark. Ook hier is er een gids aanwezig. Hij toont ons de 10tal soorten slangen en vertelt er telkens expliciet bij na hoeveel uur/minuten je sterft aan hun gif. Een beetje angstaanjagend om te horen als je ziet dat de hokken waarin ze verblijven niet de stevigste zijn en je binnen enkele minuten één van die slangen in je handen zult hebben… In het kleine verblijf zijn ook drie krokodillen en enkele schildpadden. Dan is het zover, ik probeer mijn angst te overwinnen en start met het vasthouden van een kleine, niet-giftige slang. Dit valt best goed mee, dus ga ik over naar één van de grootste slangen in het verblijf. Deze slang kan je wel doden met zijn beet. Het voelt wat vies aan, maar toch raap ik al mijn moed bijeen en leg de slang in mijn nek. Het valt best mee, alleen wil ik de kop toch liever niet vasthouden. Na enkele foto’s is het wel goed en geef ik ze snel terug aan de gids. Toch al enkele zaken overwonnen hier, op naar meer uitdagingen… Greets Emily |